самаўлюбё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўлюбё́ны самаўлюбё́ная самаўлюбё́нае самаўлюбё́ныя
Р. самаўлюбё́нага самаўлюбё́най
самаўлюбё́нае		 самаўлюбё́нага самаўлюбё́ных
Д. самаўлюбё́наму самаўлюбё́най самаўлюбё́наму самаўлюбё́ным
В. самаўлюбё́ны (неадуш.)
самаўлюбё́нага (адуш.)		 самаўлюбё́ную самаўлюбё́нае самаўлюбё́ныя (неадуш.)
самаўлюбё́ных (адуш.)
Т. самаўлюбё́ным самаўлюбё́най
самаўлюбё́наю		 самаўлюбё́ным самаўлюбё́нымі
М. самаўлюбё́ным самаўлюбё́най самаўлюбё́ным самаўлюбё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)