самаўпра́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўпра́ўны самаўпра́ўная самаўпра́ўнае самаўпра́ўныя
Р. самаўпра́ўнага самаўпра́ўнай
самаўпра́ўнае		 самаўпра́ўнага самаўпра́ўных
Д. самаўпра́ўнаму самаўпра́ўнай самаўпра́ўнаму самаўпра́ўным
В. самаўпра́ўны (неадуш.)
самаўпра́ўнага (адуш.)		 самаўпра́ўную самаўпра́ўнае самаўпра́ўныя (неадуш.)
самаўпра́ўных (адуш.)
Т. самаўпра́ўным самаўпра́ўнай
самаўпра́ўнаю		 самаўпра́ўным самаўпра́ўнымі
М. самаўпра́ўным самаўпра́ўнай самаўпра́ўным самаўпра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)