самаўпра́ўнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| самаўпра́ўнічаю | самаўпра́ўнічаем | |
| самаўпра́ўнічаеш | самаўпра́ўнічаеце | |
| самаўпра́ўнічае | самаўпра́ўнічаюць | |
| Прошлы час | ||
| самаўпра́ўнічаў | самаўпра́ўнічалі | |
| самаўпра́ўнічала | ||
| самаўпра́ўнічала | ||
| Загадны лад | ||
| самаўпра́ўнічай | самаўпра́ўнічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| самаўпра́ўнічаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)