Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

неаўтаматызава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтаматызава́ны	неаўтаматызава́ная	неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́ныя
Р.	неаўтаматызава́нага	неаўтаматызава́най неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́нага	неаўтаматызава́ных
Д.	неаўтаматызава́наму	неаўтаматызава́най	неаўтаматызава́наму	неаўтаматызава́ным
В.	неаўтаматызава́ны (неадуш.) неаўтаматызава́нага (адуш.)	неаўтаматызава́ную	неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́ныя (неадуш.) неаўтаматызава́ных (адуш.)
Т.	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́най неаўтаматызава́наю	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́нымі
М.	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́най	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтаматызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтаматызава́ны	неаўтаматызава́ная	неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́ныя
Р.	неаўтаматызава́нага	неаўтаматызава́най неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́нага	неаўтаматызава́ных
Д.	неаўтаматызава́наму	неаўтаматызава́най	неаўтаматызава́наму	неаўтаматызава́ным
В.	неаўтаматызава́ны (неадуш.) неаўтаматызава́нага (адуш.)	неаўтаматызава́ную	неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́ныя (неадуш.) неаўтаматызава́ных (адуш.)
Т.	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́най неаўтаматызава́наю	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́нымі
М.	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́най	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтаматызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтаматызава́ны	неаўтаматызава́ная	неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́ныя
Р.	неаўтаматызава́нага	неаўтаматызава́най неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́нага	неаўтаматызава́ных
Д.	неаўтаматызава́наму	неаўтаматызава́най	неаўтаматызава́наму	неаўтаматызава́ным
В.	неаўтаматызава́ны (неадуш.) неаўтаматызава́нага (адуш.)	неаўтаматызава́ную	неаўтаматызава́нае	неаўтаматызава́ныя (неадуш.) неаўтаматызава́ных (адуш.)
Т.	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́най неаўтаматызава́наю	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́нымі
М.	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́най	неаўтаматызава́ным	неаўтаматызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтаматы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтаматы́чны	неаўтаматы́чная	неаўтаматы́чнае	неаўтаматы́чныя
Р.	неаўтаматы́чнага	неаўтаматы́чнай неаўтаматы́чнае	неаўтаматы́чнага	неаўтаматы́чных
Д.	неаўтаматы́чнаму	неаўтаматы́чнай	неаўтаматы́чнаму	неаўтаматы́чным
В.	неаўтаматы́чны (неадуш.) неаўтаматы́чнага (адуш.)	неаўтаматы́чную	неаўтаматы́чнае	неаўтаматы́чныя (неадуш.) неаўтаматы́чных (адуш.)
Т.	неаўтаматы́чным	неаўтаматы́чнай неаўтаматы́чнаю	неаўтаматы́чным	неаўтаматы́чнымі
М.	неаўтаматы́чным	неаўтаматы́чнай	неаўтаматы́чным	неаўтаматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтано́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
неаўтано́мна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтано́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	неаўтано́мнасць
Р.	неаўтано́мнасці
Д.	неаўтано́мнасці
В.	неаўтано́мнасць
Т.	неаўтано́мнасцю
М.	неаўтано́мнасці

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтано́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтано́мны	неаўтано́мная	неаўтано́мнае	неаўтано́мныя
Р.	неаўтано́мнага	неаўтано́мнай неаўтано́мнае	неаўтано́мнага	неаўтано́мных
Д.	неаўтано́мнаму	неаўтано́мнай	неаўтано́мнаму	неаўтано́мным
В.	неаўтано́мны (неадуш.) неаўтано́мнага (адуш.)	неаўтано́мную	неаўтано́мнае	неаўтано́мныя (неадуш.) неаўтано́мных (адуш.)
Т.	неаўтано́мным	неаўтано́мнай неаўтано́мнаю	неаўтано́мным	неаўтано́мнымі
М.	неаўтано́мным	неаўтано́мнай	неаўтано́мным	неаўтано́мных

Крыніцы: piskunou2012.

неаўтарызаваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтарызаваны	неаўтарызаваная	неаўтарызаванае	неаўтарызаваныя
Р.	неаўтарызаванага	неаўтарызаванай неаўтарызаванае	неаўтарызаванага	неаўтарызаваных
Д.	неаўтарызаванаму	неаўтарызаванай	неаўтарызаванаму	неаўтарызаваным
В.	неаўтарызаваны неаўтарызаванага	неаўтарызаваную	неаўтарызаванае	неаўтарызаваныя
Т.	неаўтарызаваным	неаўтарызаванай неаўтарызаванаю	неаўтарызаваным	неаўтарызаванымі
М.	неаўтарызаваным	неаўтарызаванай	неаўтарызаваным	неаўтарызаваных

неаўтарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтарызава́ны	неаўтарызава́ная	неаўтарызава́нае	неаўтарызава́ныя
Р.	неаўтарызава́нага	неаўтарызава́най неаўтарызава́нае	неаўтарызава́нага	неаўтарызава́ных
Д.	неаўтарызава́наму	неаўтарызава́най	неаўтарызава́наму	неаўтарызава́ным
В.	неаўтарызава́ны неаўтарызава́нага	неаўтарызава́ную	неаўтарызава́нае	неаўтарызава́ныя
Т.	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́най неаўтарызава́наю	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́нымі
М.	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́най	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́ных

неаўтарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаўтарызава́ны	неаўтарызава́ная	неаўтарызава́нае	неаўтарызава́ныя
Р.	неаўтарызава́нага	неаўтарызава́най неаўтарызава́нае	неаўтарызава́нага	неаўтарызава́ных
Д.	неаўтарызава́наму	неаўтарызава́най	неаўтарызава́наму	неаўтарызава́ным
В.	неаўтарызава́ны неаўтарызава́нага	неаўтарызава́ную	неаўтарызава́нае	неаўтарызава́ныя
Т.	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́най неаўтарызава́наю	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́нымі
М.	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́най	неаўтарызава́ным	неаўтарызава́ных

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)