неаўтарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неаўтарызава́ны неаўтарызава́ная неаўтарызава́нае неаўтарызава́ныя
Р. неаўтарызава́нага неаўтарызава́най
неаўтарызава́нае		 неаўтарызава́нага неаўтарызава́ных
Д. неаўтарызава́наму неаўтарызава́най неаўтарызава́наму неаўтарызава́ным
В. неаўтарызава́ны
неаўтарызава́нага		 неаўтарызава́ную неаўтарызава́нае неаўтарызава́ныя
Т. неаўтарызава́ным неаўтарызава́най
неаўтарызава́наю		 неаўтарызава́ным неаўтарызава́нымі
М. неаўтарызава́ным неаўтарызава́най неаўтарызава́ным неаўтарызава́ных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)