неатэстава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неатэстава́ны |
неатэстава́ная |
неатэстава́нае |
неатэстава́ныя |
| Р. |
неатэстава́нага |
неатэстава́най неатэстава́нае |
неатэстава́нага |
неатэстава́ных |
| Д. |
неатэстава́наму |
неатэстава́най |
неатэстава́наму |
неатэстава́ным |
| В. |
неатэстава́ны (неадуш.) неатэстава́нага (адуш.) |
неатэстава́ную |
неатэстава́нае |
неатэстава́ныя (неадуш.) неатэстава́ных (адуш.) |
| Т. |
неатэстава́ным |
неатэстава́най неатэстава́наю |
неатэстава́ным |
неатэстава́нымі |
| М. |
неатэстава́ным |
неатэстава́най |
неатэстава́ным |
неатэстава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаўтаматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаўтаматызава́ны |
неаўтаматызава́ная |
неаўтаматызава́нае |
неаўтаматызава́ныя |
| Р. |
неаўтаматызава́нага |
неаўтаматызава́най неаўтаматызава́нае |
неаўтаматызава́нага |
неаўтаматызава́ных |
| Д. |
неаўтаматызава́наму |
неаўтаматызава́най |
неаўтаматызава́наму |
неаўтаматызава́ным |
| В. |
неаўтаматызава́ны (неадуш.) неаўтаматызава́нага (адуш.) |
неаўтаматызава́ную |
неаўтаматызава́нае |
неаўтаматызава́ныя (неадуш.) неаўтаматызава́ных (адуш.) |
| Т. |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́най неаўтаматызава́наю |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́нымі |
| М. |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́най |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаўтаматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаўтаматызава́ны |
неаўтаматызава́ная |
неаўтаматызава́нае |
неаўтаматызава́ныя |
| Р. |
неаўтаматызава́нага |
неаўтаматызава́най неаўтаматызава́нае |
неаўтаматызава́нага |
неаўтаматызава́ных |
| Д. |
неаўтаматызава́наму |
неаўтаматызава́най |
неаўтаматызава́наму |
неаўтаматызава́ным |
| В. |
неаўтаматызава́ны (неадуш.) неаўтаматызава́нага (адуш.) |
неаўтаматызава́ную |
неаўтаматызава́нае |
неаўтаматызава́ныя (неадуш.) неаўтаматызава́ных (адуш.) |
| Т. |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́най неаўтаматызава́наю |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́нымі |
| М. |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́най |
неаўтаматызава́ным |
неаўтаматызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаўтано́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| неаўтано́мна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаўтано́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неаўтано́мнасць |
| Р. |
неаўтано́мнасці |
| Д. |
неаўтано́мнасці |
| В. |
неаўтано́мнасць |
| Т. |
неаўтано́мнасцю |
| М. |
неаўтано́мнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаўтарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаўтарызава́ны |
неаўтарызава́ная |
неаўтарызава́нае |
неаўтарызава́ныя |
| Р. |
неаўтарызава́нага |
неаўтарызава́най неаўтарызава́нае |
неаўтарызава́нага |
неаўтарызава́ных |
| Д. |
неаўтарызава́наму |
неаўтарызава́най |
неаўтарызава́наму |
неаўтарызава́ным |
| В. |
неаўтарызава́ны неаўтарызава́нага |
неаўтарызава́ную |
неаўтарызава́нае |
неаўтарызава́ныя |
| Т. |
неаўтарызава́ным |
неаўтарызава́най неаўтарызава́наю |
неаўтарызава́ным |
неаўтарызава́нымі |
| М. |
неаўтарызава́ным |
неаўтарызава́най |
неаўтарызава́ным |
неаўтарызава́ных |