Verbum

анлайнавы слоўнік

асо́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

асо́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́чаны	асо́чаная	асо́чанае	асо́чаныя
Р.	асо́чанага	асо́чанай асо́чанае	асо́чанага	асо́чаных
Д.	асо́чанаму	асо́чанай	асо́чанаму	асо́чаным
В.	асо́чаны (неадуш.) асо́чанага (адуш.)	асо́чаную	асо́чанае	асо́чаныя (неадуш.) асо́чаных (адуш.)
Т.	асо́чаным	асо́чанай асо́чанаю	асо́чаным	асо́чанымі
М.	асо́чаным	асо́чанай	асо́чаным	асо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асо́чаны	асо́чаная	асо́чанае	асо́чаныя
Р.	асо́чанага	асо́чанай асо́чанае	асо́чанага	асо́чаных
Д.	асо́чанаму	асо́чанай	асо́чанаму	асо́чаным
В.	асо́чаны (неадуш.) асо́чанага (адуш.)	асо́чаную	асо́чанае	асо́чаныя (неадуш.) асо́чаных (адуш.)
Т.	асо́чаным	асо́чанай асо́чанаю	асо́чаным	асо́чанымі
М.	асо́чаным	асо́чанай	асо́чаным	асо́чаных

Кароткая форма: асо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асо́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асо́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Асо́чнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Асо́шнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы