асо́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асо́чнік | асо́чнікі | |
| асо́чніка | асо́чнікаў | |
| асо́чніку | асо́чнікам | |
| асо́чніка | асо́чнікаў | |
| асо́чнікам | асо́чнікамі | |
| асо́чніку | асо́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)