удаве́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удаве́ю |
удаве́ем |
| 2-я ас. |
удаве́еш |
удаве́еце |
| 3-я ас. |
удаве́е |
удаве́юць |
| Прошлы час |
| м. |
удаве́ў |
удаве́лі |
| ж. |
удаве́ла |
| н. |
удаве́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
удаве́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удаві́ны |
удаві́ная |
удаві́нае |
удаві́ныя |
| Р. |
удаві́нага |
удаві́най удаві́нае |
удаві́нага |
удаві́ных |
| Д. |
удаві́наму |
удаві́най |
удаві́наму |
удаві́ным |
| В. |
удаві́ны (неадуш.) удаві́нага (адуш.) |
удаві́ную |
удаві́нае |
удаві́ныя (неадуш.) удаві́ных (адуш.) |
| Т. |
удаві́ным |
удаві́най удаві́наю |
удаві́ным |
удаві́нымі |
| М. |
удаві́ным |
удаві́най |
удаві́ным |
удаві́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удаві́ны |
удаві́ная |
удаві́нае |
удаві́ныя |
| Р. |
удаві́нага |
удаві́най удаві́нае |
удаві́нага |
удаві́ных |
| Д. |
удаві́наму |
удаві́най |
удаві́наму |
удаві́ным |
| В. |
удаві́ны (неадуш.) удаві́нага (адуш.) |
удаві́ную |
удаві́нае |
удаві́ныя (неадуш.) удаві́ных (адуш.) |
| Т. |
удаві́ным |
удаві́най удаві́наю |
удаві́ным |
удаві́нымі |
| М. |
удаві́ным |
удаві́най |
удаві́ным |
удаві́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удаві́ны |
удаві́ная |
удаві́нае |
удаві́ныя |
| Р. |
удаві́нага |
удаві́най удаві́нае |
удаві́нага |
удаві́ных |
| Д. |
удаві́наму |
удаві́най |
удаві́наму |
удаві́ным |
| В. |
удаві́ны (неадуш.) удаві́нага (адуш.) |
удаві́ную |
удаві́нае |
удаві́ныя (неадуш.) удаві́ных (адуш.) |
| Т. |
удаві́ным |
удаві́най удаві́наю |
удаві́ным |
удаві́нымі |
| М. |
удаві́ным |
удаві́най |
удаві́ным |
удаві́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
удаві́ца |
удаві́цы |
| Р. |
удаві́цы |
удаві́ц |
| Д. |
удаві́цы |
удаві́цам |
| В. |
удаві́цу |
удаві́ц |
| Т. |
удаві́цай удаві́цаю |
удаві́цамі |
| М. |
удаві́цы |
удаві́цах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
удаві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удаўлю́ся |
уда́вімся |
| 2-я ас. |
уда́вішся |
уда́віцеся |
| 3-я ас. |
уда́віцца |
уда́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
удаві́ўся |
удаві́ліся |
| ж. |
удаві́лася |
| н. |
удаві́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удаві́ся |
удаві́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удаві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаві́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
удаві́чка |
удаві́чкі |
| Р. |
удаві́чкі |
удаві́чак |
| Д. |
удаві́чцы |
удаві́чкам |
| В. |
удаві́чку |
удаві́чак |
| Т. |
удаві́чкай удаві́чкаю |
удаві́чкамі |
| М. |
удаві́чцы |
удаві́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.