удаві́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. удаві́ца удаві́цы
Р. удаві́цы удаві́ц
Д. удаві́цы удаві́цам
В. удаві́цу удаві́ц
Т. удаві́цай
удаві́цаю		 удаві́цамі
М. удаві́цы удаві́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)