сунайма́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунайма́льніца | 
			сунайма́льніцы | 
			
		
			| Р. | 
			сунайма́льніцы | 
			сунайма́льніц | 
			
		
			| Д. | 
			сунайма́льніцы | 
			сунайма́льніцам | 
			
		
			| В. | 
			сунайма́льніцу | 
			сунайма́льніц | 
			
		
			| Т. | 
			сунайма́льніцай сунайма́льніцаю | 
			сунайма́льніцамі | 
			
		
			| М. | 
			сунайма́льніцы | 
			сунайма́льніцах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsbm1984.
сунакірава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунакірава́насць | 
			
		
			| Р. | 
			сунакірава́насці | 
			
		
			| Д. | 
			сунакірава́насці | 
			
		
			| В. | 
			сунакірава́насць | 
			
		
			| Т. | 
			сунакірава́насцю | 
			
		
			| М. | 
			сунакірава́насці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сунакірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			сунакірава́ны | 
					сунакірава́ная | 
					сунакірава́нае | 
					сунакірава́ныя | 
					
		
			| Р. | 
			сунакірава́нага | 
					сунакірава́най сунакірава́нае | 
					сунакірава́нага | 
					сунакірава́ных | 
					
		
			| Д. | 
			сунакірава́наму | 
					сунакірава́най | 
					сунакірава́наму | 
					сунакірава́ным | 
					
		
			| В. | 
			сунакірава́ны (неадуш.) сунакірава́нага (адуш.) | 
					сунакірава́ную | 
					сунакірава́нае | 
					сунакірава́ныя (неадуш.) сунакірава́ных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			сунакірава́ным | 
					сунакірава́най сунакірава́наю | 
					сунакірава́ным | 
					сунакірава́нымі | 
					
		
			| М. | 
			сунакірава́ным | 
					сунакірава́най | 
					сунакірава́ным | 
					сунакірава́ных | 
					
		
 
	Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сунале́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунале́жнасць | 
			
		
			| Р. | 
			сунале́жнасці | 
			
		
			| Д. | 
			сунале́жнасці | 
			
		
			| В. | 
			сунале́жнасць | 
			
		
			| Т. | 
			сунале́жнасцю | 
			
		
			| М. | 
			сунале́жнасці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сунарэ́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунарэ́ф | 
			
		
			| Р. | 
			сунарэ́фу | 
			
		
			| Д. | 
			сунарэ́фу | 
			
		
			| В. | 
			сунарэ́ф | 
			
		
			| Т. | 
			сунарэ́фам | 
			
		
			| М. | 
			сунарэ́фе | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сунасле́даванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			сунасле́даванне | 
			
		
			| Р. | 
			сунасле́давання | 
			
		
			| Д. | 
			сунасле́даванню | 
			
		
			| В. | 
			сунасле́даванне | 
			
		
			| Т. | 
			сунасле́даваннем | 
			
		
			| М. | 
			сунасле́даванні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
сунасле́даваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			сунасле́дую | 
			сунасле́дуем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			сунасле́дуеш | 
			сунасле́дуеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			сунасле́дуе | 
			сунасле́дуюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			сунасле́даваў | 
			сунасле́давалі | 
		
		
			| ж. | 
			сунасле́давала | 
		
		
			| н. | 
			сунасле́давала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			сунасле́дуй | 
			сунасле́дуйце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			сунасле́даваўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.