асо́біцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асо́блюся |
асо́бімся |
| 2-я ас. |
асо́бішся |
асо́біцеся |
| 3-я ас. |
асо́біцца |
асо́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
асо́біўся |
асо́біліся |
| ж. |
асо́білася |
| н. |
асо́білася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асо́бся |
асо́бцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асо́бячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
асо́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асо́бка |
асо́бкі |
| Р. |
асо́бкі |
асо́бак |
| Д. |
асо́бцы |
асо́бкам |
| В. |
асо́бку |
асо́бак |
| Т. |
асо́бкай асо́бкаю |
асо́бкамі |
| М. |
асо́бцы |
асо́бках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| асо́бна |
асо́бней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асо́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асо́бнасць |
| Р. |
асо́бнасці |
| Д. |
асо́бнасці |
| В. |
асо́бнасць |
| Т. |
асо́бнасцю |
| М. |
асо́бнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асо́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асо́бнік |
асо́бнікі |
| Р. |
асо́бніка |
асо́бнікаў |
| Д. |
асо́бніку |
асо́бнікам |
| В. |
асо́бнік |
асо́бнікі |
| Т. |
асо́бнікам |
асо́бнікамі |
| М. |
асо́бніку |
асо́бніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
асо́бніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асо́бніна |
| Р. |
асо́бніны |
| Д. |
асо́бніне |
| В. |
асо́бніну |
| Т. |
асо́бнінай асо́бнінаю |
| М. |
асо́бніне |
Крыніцы:
piskunou2012.
асо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асо́бны |
асо́бная |
асо́бнае |
асо́бныя |
| Р. |
асо́бнага |
асо́бнай асо́бнае |
асо́бнага |
асо́бных |
| Д. |
асо́бнаму |
асо́бнай |
асо́бнаму |
асо́бным |
| В. |
асо́бны (неадуш.) асо́бнага (адуш.) |
асо́бную |
асо́бнае |
асо́бныя (неадуш.) асо́бных (адуш.) |
| Т. |
асо́бным |
асо́бнай асо́бнаю |
асо́бным |
асо́бнымі |
| М. |
асо́бным |
асо́бнай |
асо́бным |
асо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асо́бы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асо́бы |
асо́бая |
асо́бае |
асо́быя |
| Р. |
асо́бага |
асо́бай асо́бае |
асо́бага |
асо́бых |
| Д. |
асо́баму |
асо́бай |
асо́баму |
асо́бым |
| В. |
асо́бы (неадуш.) асо́бага (адуш.) |
асо́бую |
асо́бае |
асо́быя (неадуш.) асо́бых (адуш.) |
| Т. |
асо́бым |
асо́бай асо́баю |
асо́бым |
асо́бымі |
| М. |
асо́бым |
асо́бай |
асо́бым |
асо́бых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.