асо́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асо́бнік | асо́бнікі | |
| асо́бніка | асо́бнікаў | |
| асо́бніку | асо́бнікам | |
| асо́бнік | асо́бнікі | |
| асо́бнікам | асо́бнікамі | |
| асо́бніку | асо́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)