Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апра́нуты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́нуты апра́нутая апра́нутае апра́нутыя
Р. апра́нутага апра́нутай
апра́нутае
апра́нутага апра́нутых
Д. апра́нутаму апра́нутай апра́нутаму апра́нутым
В. апра́нуты (неадуш.)
апра́нутага (адуш.)
апра́нутую апра́нутае апра́нутыя (неадуш.)
апра́нутых (адуш.)
Т. апра́нутым апра́нутай
апра́нутаю
апра́нутым апра́нутымі
М. апра́нутым апра́нутай апра́нутым апра́нутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

апра́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́нуты апра́нутая апра́нутае апра́нутыя
Р. апра́нутага апра́нутай
апра́нутае
апра́нутага апра́нутых
Д. апра́нутаму апра́нутай апра́нутаму апра́нутым
В. апра́нуты (неадуш.)
апра́нутага (адуш.)
апра́нутую апра́нутае апра́нутыя (неадуш.)
апра́нутых (адуш.)
Т. апра́нутым апра́нутай
апра́нутаю
апра́нутым апра́нутымі
М. апра́нутым апра́нутай апра́нутым апра́нутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

апра́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́нуты апра́нутая апра́нутае апра́нутыя
Р. апра́нутага апра́нутай
апра́нутае
апра́нутага апра́нутых
Д. апра́нутаму апра́нутай апра́нутаму апра́нутым
В. апра́нуты (неадуш.)
апра́нутага (адуш.)
апра́нутую апра́нутае апра́нутыя (неадуш.)
апра́нутых (адуш.)
Т. апра́нутым апра́нутай
апра́нутаю
апра́нутым апра́нутымі
М. апра́нутым апра́нутай апра́нутым апра́нутых

Кароткая форма: апра́нута.

Іншыя варыянты: апра́нены.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

апрану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрану́ся апра́немся
2-я ас. апра́нешся апра́нецеся
3-я ас. апра́нецца апра́нуцца
Прошлы час
м. апрану́ўся апрану́ліся
ж. апрану́лася
н. апрану́лася
Загадны лад
2-я ас. апрані́ся апрані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апрану́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрану́ апра́нем
2-я ас. апра́неш апра́неце
3-я ас. апра́не апра́нуць
Прошлы час
м. апрану́ў апрану́лі
ж. апрану́ла
н. апрану́ла
Загадны лад
2-я ас. апрані́ апрані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апрану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрасава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрасава́ны апрасава́ная апрасава́нае апрасава́ныя
Р. апрасава́нага апрасава́най
апрасава́нае
апрасава́нага апрасава́ных
Д. апрасава́наму апрасава́най апрасава́наму апрасава́ным
В. апрасава́ны
апрасава́нага
апрасава́ную апрасава́нае апрасава́ныя
апрасава́ных
Т. апрасава́ным апрасава́най
апрасава́наю
апрасава́ным апрасава́нымі
М. апрасава́ным апрасава́най апрасава́ным апрасава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

апрасава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрасава́ны апрасава́ная апрасава́нае апрасава́ныя
Р. апрасава́нага апрасава́най
апрасава́нае
апрасава́нага апрасава́ных
Д. апрасава́наму апрасава́най апрасава́наму апрасава́ным
В. апрасава́ны
апрасава́нага
апрасава́ную апрасава́нае апрасава́ныя
апрасава́ных
Т. апрасава́ным апрасава́най
апрасава́наю
апрасава́ным апрасава́нымі
М. апрасава́ным апрасава́най апрасава́ным апрасава́ных

Кароткая форма: апрасава́на.

Іншыя варыянты: апрасо́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

апрасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрасу́ю апрасу́ем
2-я ас. апрасу́еш апрасу́еце
3-я ас. апрасу́е апрасу́юць
Прошлы час
м. апрасава́ў апрасава́лі
ж. апрасава́ла
н. апрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. апрасу́й апрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

апрасне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрасне́нне
Р. апрасне́ння
Д. апрасне́нню
В. апрасне́нне
Т. апрасне́ннем
М. апрасне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрасня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрасня́льнік апрасня́льнікі
Р. апрасня́льніка апрасня́льнікаў
Д. апрасня́льніку апрасня́льнікам
В. апрасня́льнік апрасня́льнікі
Т. апрасня́льнікам апрасня́льнікамі
М. апрасня́льніку апрасня́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.