асновапало́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асновапало́жнік |
асновапало́жнікі |
| Р. |
асновапало́жніка |
асновапало́жнікаў |
| Д. |
асновапало́жніку |
асновапало́жнікам |
| В. |
асновапало́жніка |
асновапало́жнікаў |
| Т. |
асновапало́жнікам |
асновапало́жнікамі |
| М. |
асновапало́жніку |
асновапало́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асноватво́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| асноватво́рна |
- |
- |
асноватво́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асноватво́рны |
асноватво́рная |
асноватво́рнае |
асноватво́рныя |
| Р. |
асноватво́рнага |
асноватво́рнай асноватво́рнае |
асноватво́рнага |
асноватво́рных |
| Д. |
асноватво́рнаму |
асноватво́рнай |
асноватво́рнаму |
асноватво́рным |
| В. |
асноватво́рны (неадуш.) асноватво́рнага (адуш.) |
асноватво́рную |
асноватво́рнае |
асноватво́рныя (неадуш.) асноватво́рных (адуш.) |
| Т. |
асноватво́рным |
асноватво́рнай асноватво́рнаю |
асноватво́рным |
асноватво́рнымі |
| М. |
асноватво́рным |
асноватво́рнай |
асноватво́рным |
асноватво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асноватво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асноватво́рны |
асноватво́рная |
асноватво́рнае |
асноватво́рныя |
| Р. |
асноватво́рнага |
асноватво́рнай асноватво́рнае |
асноватво́рнага |
асноватво́рных |
| Д. |
асноватво́рнаму |
асноватво́рнай |
асноватво́рнаму |
асноватво́рным |
| В. |
асноватво́рны (неадуш.) асноватво́рнага (адуш.) |
асноватво́рную |
асноватво́рнае |
асноватво́рныя (неадуш.) асноватво́рных (адуш.) |
| Т. |
асноватво́рным |
асноватво́рнай асноватво́рнаю |
асноватво́рным |
асноватво́рнымі |
| М. |
асноватво́рным |
асноватво́рнай |
асноватво́рным |
асноватво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асно́ўванне |
| Р. |
асно́ўвання |
| Д. |
асно́ўванню |
| В. |
асно́ўванне |
| Т. |
асно́ўваннем |
| М. |
асно́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асно́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асно́ўваюся |
асно́ўваемся |
| 2-я ас. |
асно́ўваешся |
асно́ўваецеся |
| 3-я ас. |
асно́ўваецца |
асно́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
асно́ўваўся |
асно́ўваліся |
| ж. |
асно́ўвалася |
| н. |
асно́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асно́ўвайся |
асно́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асно́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асно́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асно́ўваю |
асно́ўваем |
| 2-я ас. |
асно́ўваеш |
асно́ўваеце |
| 3-я ас. |
асно́ўвае |
асно́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
асно́ўваў |
асно́ўвалі |
| ж. |
асно́ўвала |
| н. |
асно́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асно́ўвай |
асно́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асно́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асно́ўнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
асно́ўнае |
| Р. |
асно́ўнага |
| Д. |
асно́ўнаму |
| В. |
асно́ўнае |
| Т. |
асно́ўным |
| М. |
асно́ўным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.