асновапало́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
асновапало́жнік | асновапало́жнікі | |
асновапало́жніка | асновапало́жнікаў | |
асновапало́жніку | асновапало́жнікам | |
асновапало́жніка | асновапало́жнікаў | |
асновапало́жнікам | асновапало́жнікамі | |
асновапало́жніку | асновапало́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)