Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эвенкі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эвенкі́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эвенкі́йскі	эвенкі́йская	эвенкі́йскае	эвенкі́йскія
Р.	эвенкі́йскага	эвенкі́йскай эвенкі́йскае	эвенкі́йскага	эвенкі́йскіх
Д.	эвенкі́йскаму	эвенкі́йскай	эвенкі́йскаму	эвенкі́йскім
В.	эвенкі́йскі (неадуш.) эвенкі́йскага (адуш.)	эвенкі́йскую	эвенкі́йскае	эвенкі́йскія (неадуш.) эвенкі́йскіх (адуш.)
Т.	эвенкі́йскім	эвенкі́йскай эвенкі́йскаю	эвенкі́йскім	эвенкі́йскімі
М.	эвенкі́йскім	эвенкі́йскай	эвенкі́йскім	эвенкі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Эве́нкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

эве́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эве́нскі	эве́нская	эве́нскае	эве́нскія
Р.	эве́нскага	эве́нскай эве́нскае	эве́нскага	эве́нскіх
Д.	эве́нскаму	эве́нскай	эве́нскаму	эве́нскім
В.	эве́нскі (неадуш.) эве́нскага (адуш.)	эве́нскую	эве́нскае	эве́нскія (неадуш.) эве́нскіх (адуш.)
Т.	эве́нскім	эве́нскай эве́нскаю	эве́нскім	эве́нскімі
М.	эве́нскім	эве́нскай	эве́нскім	эве́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эвентуа́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
эвентуа́льна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

эвентуа́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

эвентуа́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эвентуа́льны	эвентуа́льная	эвентуа́льнае	эвентуа́льныя
Р.	эвентуа́льнага	эвентуа́льнай эвентуа́льнае	эвентуа́льнага	эвентуа́льных
Д.	эвентуа́льнаму	эвентуа́льнай	эвентуа́льнаму	эвентуа́льным
В.	эвентуа́льны (неадуш.) эвентуа́льнага (адуш.)	эвентуа́льную	эвентуа́льнае	эвентуа́льныя (неадуш.) эвентуа́льных (адуш.)
Т.	эвентуа́льным	эвентуа́льнай эвентуа́льнаю	эвентуа́льным	эвентуа́льнымі
М.	эвентуа́льным	эвентуа́льнай	эвентуа́льным	эвентуа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Эверэ́ст

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

эверэ́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эверэ́сцкі	эверэ́сцкая	эверэ́сцкае	эверэ́сцкія
Р.	эверэ́сцкага	эверэ́сцкай эверэ́сцкае	эверэ́сцкага	эверэ́сцкіх
Д.	эверэ́сцкаму	эверэ́сцкай	эверэ́сцкаму	эверэ́сцкім
В.	эверэ́сцкі (неадуш.) эверэ́сцкага (адуш.)	эверэ́сцкую	эверэ́сцкае	эверэ́сцкія (неадуш.) эверэ́сцкіх (адуш.)
Т.	эверэ́сцкім	эверэ́сцкай эверэ́сцкаю	эверэ́сцкім	эверэ́сцкімі
М.	эверэ́сцкім	эверэ́сцкай	эверэ́сцкім	эверэ́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

эві́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum