ура́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ура́жу |
ура́зім |
2-я ас. |
ура́зіш |
ура́зіце |
3-я ас. |
ура́зіць |
ура́зяць |
Прошлы час |
м. |
ура́зіў |
ура́зілі |
ж. |
ура́зіла |
н. |
ура́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ура́зь |
ура́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ура́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уразла́д
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уразла́д |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ура́зліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ура́зліва |
уразлівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ура́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ура́злівасць |
Р. |
ура́злівасці |
Д. |
ура́злівасці |
В. |
ура́злівасць |
Т. |
ура́злівасцю |
М. |
ура́злівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ура́злівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ура́злівы |
ура́злівая |
ура́злівае |
ура́злівыя |
Р. |
ура́злівага |
ура́злівай ура́злівае |
ура́злівага |
ура́злівых |
Д. |
ура́зліваму |
ура́злівай |
ура́зліваму |
ура́злівым |
В. |
ура́злівы (неадуш.) ура́злівага (адуш.) |
ура́злівую |
ура́злівае |
ура́злівыя (неадуш.) ура́злівых (адуш.) |
Т. |
ура́злівым |
ура́злівай ура́зліваю |
ура́злівым |
ура́злівымі |
М. |
ура́злівым |
ура́злівай |
ура́злівым |
ура́злівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уразнабо́й
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уразнабо́й |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уразнаста́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уразнаста́йваю |
уразнаста́йваем |
2-я ас. |
уразнаста́йваеш |
уразнаста́йваеце |
3-я ас. |
уразнаста́йвае |
уразнаста́йваюць |
Прошлы час |
м. |
уразнаста́йваў |
уразнаста́йвалі |
ж. |
уразнаста́йвала |
н. |
уразнаста́йвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уразнаста́йвай |
уразнаста́йвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уразнаста́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уразнаста́йніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уразнаста́йню |
уразнаста́йнім |
2-я ас. |
уразнаста́йніш |
уразнаста́йніце |
3-я ас. |
уразнаста́йніць |
уразнаста́йняць |
Прошлы час |
м. |
уразнаста́йніў |
уразнаста́йнілі |
ж. |
уразнаста́йніла |
н. |
уразнаста́йніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уразнаста́йні |
уразнаста́йніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уразнаста́йніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.