суднабудаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднабудаўні́чы |
суднабудаўні́чая |
суднабудаўні́чае |
суднабудаўні́чыя |
| Р. |
суднабудаўні́чага |
суднабудаўні́чай
суднабудаўні́чае |
суднабудаўні́чага |
суднабудаўні́чых |
| Д. |
суднабудаўні́чаму |
суднабудаўні́чай |
суднабудаўні́чаму |
суднабудаўні́чым |
| В. |
суднабудаўні́чы (неадуш.)
суднабудаўні́чага (адуш.) |
суднабудаўні́чую |
суднабудаўні́чае |
суднабудаўні́чыя (неадуш.)
суднабудаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
суднабудаўні́чым |
суднабудаўні́чай
суднабудаўні́чаю |
суднабудаўні́чым |
суднабудаўні́чымі |
| М. |
суднабудаўні́чым |
суднабудаўні́чай |
суднабудаўні́чым |
суднабудаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднаваджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суднаваджэ́нне |
| Р. |
суднаваджэ́ння |
| Д. |
суднаваджэ́нню |
| В. |
суднаваджэ́нне |
| Т. |
суднаваджэ́ннем |
| М. |
суднаваджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднавадзі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднавадзі́цель |
суднавадзі́целі |
| Р. |
суднавадзі́целя |
суднавадзі́целяў |
| Д. |
суднавадзі́целю |
суднавадзі́целям |
| В. |
суднавадзі́целя |
суднавадзі́целяў |
| Т. |
суднавадзі́целем |
суднавадзі́целямі |
| М. |
суднавадзі́целю |
суднавадзі́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднавадзі́цельскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднавадзі́цельскі |
суднавадзі́цельская |
суднавадзі́цельскае |
суднавадзі́цельскія |
| Р. |
суднавадзі́цельскага |
суднавадзі́цельскай
суднавадзі́цельскае |
суднавадзі́цельскага |
суднавадзі́цельскіх |
| Д. |
суднавадзі́цельскаму |
суднавадзі́цельскай |
суднавадзі́цельскаму |
суднавадзі́цельскім |
| В. |
суднавадзі́цельскі (неадуш.)
суднавадзі́цельскага (адуш.) |
суднавадзі́цельскую |
суднавадзі́цельскае |
суднавадзі́цельскія (неадуш.)
суднавадзі́цельскіх (адуш.) |
| Т. |
суднавадзі́цельскім |
суднавадзі́цельскай
суднавадзі́цельскаю |
суднавадзі́цельскім |
суднавадзі́цельскімі |
| М. |
суднавадзі́цельскім |
суднавадзі́цельскай |
суднавадзі́цельскім |
суднавадзі́цельскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднаве́рф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суднаве́рф |
суднаве́рфі |
| Р. |
суднаве́рфі |
суднаве́рфей
суднаве́рфяў |
| Д. |
суднаве́рфі |
суднаве́рфям |
| В. |
суднаве́рф |
суднаве́рфі |
| Т. |
суднаве́рф’ю |
суднаве́рфямі |
| М. |
суднаве́рфі |
суднаве́рфях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
су́днавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́днавы |
су́днавая |
су́днавае |
су́днавыя |
| Р. |
су́днавага |
су́днавай
су́днавае |
су́днавага |
су́днавых |
| Д. |
су́днаваму |
су́днавай |
су́днаваму |
су́днавым |
| В. |
су́днавы (неадуш.)
су́днавага (адуш.) |
су́днавую |
су́днавае |
су́днавыя (неадуш.)
су́днавых (адуш.) |
| Т. |
су́днавым |
су́днавай
су́днаваю |
су́днавым |
су́днавымі |
| М. |
су́днавым |
су́днавай |
су́днавым |
су́днавых |
Іншыя варыянты:
суднавы́.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суднавы́ |
суднава́я |
суднаво́е |
суднавы́я |
| Р. |
суднаво́га |
суднаво́й
суднаво́е |
суднаво́га |
суднавы́х |
| Д. |
суднаво́му |
суднаво́й |
суднаво́му |
суднавы́м |
| В. |
суднавы́ (неадуш.)
суднаво́га (адуш.) |
суднаву́ю |
суднаво́е |
суднавы́я (неадуш.)
суднавы́х (адуш.) |
| Т. |
суднавы́м |
суднаво́й
суднаво́ю |
суднавы́м |
суднавы́мі |
| М. |
суднавы́м |
суднаво́й |
суднавы́м |
суднавы́х |
Іншыя варыянты:
су́днавы.
Крыніцы:
krapivabr2012.
судназбо́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судназбо́рачны |
судназбо́рачная |
судназбо́рачнае |
судназбо́рачныя |
| Р. |
судназбо́рачнага |
судназбо́рачнай
судназбо́рачнае |
судназбо́рачнага |
судназбо́рачных |
| Д. |
судназбо́рачнаму |
судназбо́рачнай |
судназбо́рачнаму |
судназбо́рачным |
| В. |
судназбо́рачны (неадуш.)
судназбо́рачнага (адуш.) |
судназбо́рачную |
судназбо́рачнае |
судназбо́рачныя (неадуш.)
судназбо́рачных (адуш.) |
| Т. |
судназбо́рачным |
судназбо́рачнай
судназбо́рачнаю |
судназбо́рачным |
судназбо́рачнымі |
| М. |
судназбо́рачным |
судназбо́рачнай |
судназбо́рачным |
судназбо́рачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
судназбо́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судназбо́ршчык |
судназбо́ршчыкі |
| Р. |
судназбо́ршчыка |
судназбо́ршчыкаў |
| Д. |
судназбо́ршчыку |
судназбо́ршчыкам |
| В. |
судназбо́ршчыка |
судназбо́ршчыкаў |
| Т. |
судназбо́ршчыкам |
судназбо́ршчыкамі |
| М. |
судназбо́ршчыку |
судназбо́ршчыках |
Крыніцы:
sbm2012.