Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пянё́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пянё́чны пянё́чная пянё́чнае пянё́чныя
Р. пянё́чнага пянё́чнай
пянё́чнае
пянё́чнага пянё́чных
Д. пянё́чнаму пянё́чнай пянё́чнаму пянё́чным
В. пянё́чны
пянё́чнага
пянё́чную пянё́чнае пянё́чныя
Т. пянё́чным пянё́чнай
пянё́чнаю
пянё́чным пянё́чнымі
М. пянё́чным пянё́чнай пянё́чным пянё́чных

Крыніцы: tsblm1996.

пя́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пя́нне
Р. пя́ння
Д. пя́нню
В. пя́нне
Т. пя́ннем
М. пя́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

пяну́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяну́шка пяну́шкі
Р. пяну́шкі пяну́шак
Д. пяну́шцы пяну́шкам
В. пяну́шку пяну́шкі
Т. пяну́шкай
пяну́шкаю
пяну́шкамі
М. пяну́шцы пяну́шках

Крыніцы: piskunou2012.

пянчу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пянчу́к пенчукі́
Р. пенчука́ пенчуко́ў
Д. пенчуку́ пенчука́м
В. пянчу́к пенчукі́
Т. пенчуко́м пенчука́мі
М. пенчуку́ пенчука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Пянчы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пянчы́н
Р. Пянчына́
Д. Пянчыну́
В. Пянчы́н
Т. Пянчыно́м
М. Пянчыне́

пянька́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пянька́
Р. пянькі́
Д. пяньцы́
В. пяньку́
Т. пянько́й
пянько́ю
М. пяньцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пянькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пянькі́
Р. Пянько́ў
Д. Пянька́м
В. Пянькі́
Т. Пянька́мі
М. Пянька́х

пянько́ва-джу́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пянько́ва-джу́тавы пянько́ва-джу́тавая пянько́ва-джу́тавае пянько́ва-джу́тавыя
Р. пянько́ва-джу́тавага пянько́ва-джу́тавай
пянько́ва-джу́тавае
пянько́ва-джу́тавага пянько́ва-джу́тавых
Д. пянько́ва-джу́таваму пянько́ва-джу́тавай пянько́ва-джу́таваму пянько́ва-джу́тавым
В. пянько́ва-джу́тавы (неадуш.)
пянько́ва-джу́тавага (адуш.)
пянько́ва-джу́тавую пянько́ва-джу́тавае пянько́ва-джу́тавыя (неадуш.)
пянько́ва-джу́тавых (адуш.)
Т. пянько́ва-джу́тавым пянько́ва-джу́тавай
пянько́ва-джу́таваю
пянько́ва-джу́тавым пянько́ва-джу́тавымі
М. пянько́ва-джу́тавым пянько́ва-джу́тавай пянько́ва-джу́тавым пянько́ва-джу́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

пянько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пянько́вы пянько́вая пянько́вае пянько́выя
Р. пянько́вага пянько́вай
пянько́вае
пянько́вага пянько́вых
Д. пянько́ваму пянько́вай пянько́ваму пянько́вым
В. пянько́вы (неадуш.)
пянько́вага (адуш.)
пянько́вую пянько́вае пянько́выя (неадуш.)
пянько́вых (адуш.)
Т. пянько́вым пянько́вай
пянько́ваю
пянько́вым пянько́вымі
М. пянько́вым пянько́вай пянько́вым пянько́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пянько́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пянько́ўка
Р. Пянько́ўкі
Д. Пянько́ўцы
В. Пянько́ўку
Т. Пянько́ўкай
Пянько́ўкаю
М. Пянько́ўцы