Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Пяшко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пяшко́ва
Р. Пяшко́ва
Д. Пяшко́ву
В. Пяшко́ва
Т. Пяшко́вам
М. Пяшко́ве

пяшко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пяшко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пяшчо́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяшчо́нік пяшчо́нікі
Р. пяшчо́ніка пяшчо́нікаў
Д. пяшчо́ніку пяшчо́нікам
В. пяшчо́ніка пяшчо́нікаў
Т. пяшчо́нікам пяшчо́нікамі
М. пяшчо́ніку пяшчо́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

пяшчо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяшчо́нка пяшчо́нкі
Р. пяшчо́нкі пяшчо́нак
Д. пяшчо́нцы пяшчо́нкам
В. пяшчо́нку пяшчо́нак
Т. пяшчо́нкай
пяшчо́нкаю
пяшчо́нкамі
М. пяшчо́нцы пяшчо́нках

Крыніцы: piskunou2012.

пяшчо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяшчо́ны пяшчо́ная пяшчо́нае пяшчо́ныя
Р. пяшчо́нага пяшчо́най
пяшчо́нае
пяшчо́нага пяшчо́ных
Д. пяшчо́наму пяшчо́най пяшчо́наму пяшчо́ным
В. пяшчо́ны (неадуш.)
пяшчо́нага (адуш.)
пяшчо́ную пяшчо́нае пяшчо́ныя (неадуш.)
пяшчо́ных (адуш.)
Т. пяшчо́ным пяшчо́най
пяшчо́наю
пяшчо́ным пяшчо́нымі
М. пяшчо́ным пяшчо́най пяшчо́ным пяшчо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

пяшчо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяшчо́ны пяшчо́ная пяшчо́нае пяшчо́ныя
Р. пяшчо́нага пяшчо́най
пяшчо́нае
пяшчо́нага пяшчо́ных
Д. пяшчо́наму пяшчо́най пяшчо́наму пяшчо́ным
В. пяшчо́ны (неадуш.)
пяшчо́нага (адуш.)
пяшчо́ную пяшчо́нае пяшчо́ныя (неадуш.)
пяшчо́ных (адуш.)
Т. пяшчо́ным пяшчо́най
пяшчо́наю
пяшчо́ным пяшчо́нымі
М. пяшчо́ным пяшчо́най пяшчо́ным пяшчо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

пяшчо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяшчо́та пяшчо́ты
Р. пяшчо́ты пяшчо́т
Д. пяшчо́це пяшчо́там
В. пяшчо́ту пяшчо́ты
Т. пяшчо́тай
пяшчо́таю
пяшчо́тамі
М. пяшчо́це пяшчо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пяшчо́тліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пяшчо́тліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

пяшчо́тлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пяшчо́тлівасць
Р. пяшчо́тлівасці
Д. пяшчо́тлівасці
В. пяшчо́тлівасць
Т. пяшчо́тлівасцю
М. пяшчо́тлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

пяшчо́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяшчо́тлівы пяшчо́тлівая пяшчо́тлівае пяшчо́тлівыя
Р. пяшчо́тлівага пяшчо́тлівай
пяшчо́тлівае
пяшчо́тлівага пяшчо́тлівых
Д. пяшчо́тліваму пяшчо́тлівай пяшчо́тліваму пяшчо́тлівым
В. пяшчо́тлівы (неадуш.)
пяшчо́тлівага (адуш.)
пяшчо́тлівую пяшчо́тлівае пяшчо́тлівыя (неадуш.)
пяшчо́тлівых (адуш.)
Т. пяшчо́тлівым пяшчо́тлівай
пяшчо́тліваю
пяшчо́тлівым пяшчо́тлівымі
М. пяшчо́тлівым пяшчо́тлівай пяшчо́тлівым пяшчо́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.