Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
вдклнрстхцчшюя

пява́ць

‘пець што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пява́ю пява́ем
2-я ас. пява́еш пява́еце
3-я ас. пява́е пява́юць
Прошлы час
м. пява́ў пява́лі
ж. пява́ла
н. пява́ла
Загадны лад
2-я ас. пява́й пява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пява́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́ля пяву́лі
Р. пяву́лі пяву́ль
Д. пяву́лі пяву́лям
В. пяву́лю пяву́ль
Т. пяву́ляй
пяву́ляю		 пяву́лямі
М. пяву́лі пяву́лях

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́н певуны́
Р. певуна́ певуно́ў
Д. певуну́ певуна́м
В. певуна́ певуно́ў
Т. певуно́м певуна́мі
М. певуне́ певуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пяву́ння

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́ння пяву́нні
Р. пяву́нні пяву́нняў
Д. пяву́нні пяву́нням
В. пяву́нню пяву́нняў
Т. пяву́нняй
пяву́нняю		 пяву́ннямі
М. пяву́нні пяву́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́ха пяву́хі
Р. пяву́хі пяву́х
Д. пяву́се пяву́хам
В. пяву́ху пяву́х
Т. пяву́хай
пяву́хаю		 пяву́хамі
М. пяву́се пяву́хах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

пяву́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пяву́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пяву́часць
Р. пяву́часці
Д. пяву́часці
В. пяву́часць
Т. пяву́часцю
М. пяву́часці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пяву́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяву́чы пяву́чая пяву́чае пяву́чыя
Р. пяву́чага пяву́чай
пяву́чае		 пяву́чага пяву́чых
Д. пяву́чаму пяву́чай пяву́чаму пяву́чым
В. пяву́чы (неадуш.)
пяву́чага (адуш.)		 пяву́чую пяву́чае пяву́чыя (неадуш.)
пяву́чых (адуш.)
Т. пяву́чым пяву́чай
пяву́чаю		 пяву́чым пяву́чымі
М. пяву́чым пяву́чай пяву́чым пяву́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.