пяю́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пяю́н | пеюны́ | |
пеюна́ | пеюно́ў | |
пеюну́ | пеюна́м | |
пеюна́ | пеюно́ў | |
пеюно́м | пеюна́мі | |
пеюне́ | пеюна́х |
Крыніцы:
пяю́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пяю́н | пеюны́ | |
пеюна́ | пеюно́ў | |
пеюну́ | пеюна́м | |
пеюна́ | пеюно́ў | |
пеюно́м | пеюна́мі | |
пеюне́ | пеюна́х |
Крыніцы:
пяю́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
пяю́ха | пяю́хі | |
пяю́хі | пяю́х | |
пяю́се | пяю́хам | |
пяю́ху | пяю́х | |
пяю́хай пяю́хаю |
пяю́хамі | |
пяю́се | пяю́хах |
Крыніцы:
пяю́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
пяю́шка | пяю́шкі | |
пяю́шкі | пяю́шак | |
пяю́шцы | пяю́шкам | |
пяю́шку | пяю́шак | |
пяю́шкай пяю́шкаю |
пяю́шкамі | |
пяю́шцы | пяю́шках |
Крыніцы: