пяю́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяю́н пеюны́
Р. пеюна́ пеюно́ў
Д. пеюну́ пеюна́м
В. пеюна́ пеюно́ў
Т. пеюно́м пеюна́мі
М. пеюне́ пеюна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)