Пянчы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пянчы́н
Р. Пянчына́
Д. Пянчыну́
В. Пянчы́н
Т. Пянчыно́м
М. Пянчыне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)