пустасло́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пустасло́ўны |
пустасло́ўная |
пустасло́ўнае |
пустасло́ўныя |
Р. |
пустасло́ўнага |
пустасло́ўнай пустасло́ўнае |
пустасло́ўнага |
пустасло́ўных |
Д. |
пустасло́ўнаму |
пустасло́ўнай |
пустасло́ўнаму |
пустасло́ўным |
В. |
пустасло́ўны (неадуш.) пустасло́ўнага (адуш.) |
пустасло́ўную |
пустасло́ўнае |
пустасло́ўныя (неадуш.) пустасло́ўных (адуш.) |
Т. |
пустасло́ўным |
пустасло́ўнай пустасло́ўнаю |
пустасло́ўным |
пустасло́ўнымі |
М. |
пустасло́ўным |
пустасло́ўнай |
пустасло́ўным |
пустасло́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустасме́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустасме́х |
пустасме́хі |
Р. |
пустасме́ха |
пустасме́хаў |
Д. |
пустасме́ху |
пустасме́хам |
В. |
пустасме́ха |
пустасме́хаў |
Т. |
пустасме́хам |
пустасме́хамі |
М. |
пустасме́ху |
пустасме́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пустасме́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустасме́шка |
пустасме́шкі |
Р. |
пустасме́шкі |
пустасме́шак |
Д. |
пустасме́шцы |
пустасме́шкам |
В. |
пустасме́шку |
пустасме́шак |
Т. |
пустасме́шкай пустасме́шкаю |
пустасме́шкамі |
М. |
пустасме́шцы |
пустасме́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пустата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустата́ |
пусто́ты |
Р. |
пустаты́ |
пусто́т |
Д. |
пустаце́ |
пусто́там |
В. |
пустату́ |
пусто́ты |
Т. |
пустато́й пустато́ю |
пусто́тамі |
М. |
пустаце́ |
пусто́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустахо́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустахо́д |
пустахо́ды |
Р. |
пустахо́да |
пустахо́даў |
Д. |
пустахо́ду |
пустахо́дам |
В. |
пустахо́да |
пустахо́даў |
Т. |
пустахо́дам |
пустахо́дамі |
М. |
пустахо́дзе |
пустахо́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустацве́т
‘пра чалавека’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустацве́т |
пустацве́ты |
Р. |
пустацве́та |
пустацве́таў |
Д. |
пустацве́ту |
пустацве́там |
В. |
пустацве́та |
пустацве́таў |
Т. |
пустацве́там |
пустацве́тамі |
М. |
пустацве́це |
пустацве́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустацве́т
‘кветка, якая не дае плода’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустацве́т |
Р. |
пустацве́ту |
Д. |
пустацве́ту |
В. |
пустацве́т |
Т. |
пустацве́там |
М. |
пустацве́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустацве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пустацве́тны |
пустацве́тная |
пустацве́тнае |
пустацве́тныя |
Р. |
пустацве́тнага |
пустацве́тнай пустацве́тнае |
пустацве́тнага |
пустацве́тных |
Д. |
пустацве́тнаму |
пустацве́тнай |
пустацве́тнаму |
пустацве́тным |
В. |
пустацве́тны (неадуш.) пустацве́тнага (адуш.) |
пустацве́тную |
пустацве́тнае |
пустацве́тныя (неадуш.) пустацве́тных (адуш.) |
Т. |
пустацве́тным |
пустацве́тнай пустацве́тнаю |
пустацве́тным |
пустацве́тнымі |
М. |
пустацве́тным |
пустацве́тнай |
пустацве́тным |
пустацве́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
пустаце́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустаце́ласць |
Р. |
пустаце́ласці |
Д. |
пустаце́ласці |
В. |
пустаце́ласць |
Т. |
пустаце́ласцю |
М. |
пустаце́ласці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
пустаце́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пустаце́лы |
пустаце́лая |
пустаце́лае |
пустаце́лыя |
Р. |
пустаце́лага |
пустаце́лай пустаце́лае |
пустаце́лага |
пустаце́лых |
Д. |
пустаце́ламу |
пустаце́лай |
пустаце́ламу |
пустаце́лым |
В. |
пустаце́лы (неадуш.) пустаце́лага (адуш.) |
пустаце́лую |
пустаце́лае |
пустаце́лыя (неадуш.) пустаце́лых (адуш.) |
Т. |
пустаце́лым |
пустаце́лай пустаце́лаю |
пустаце́лым |
пустаце́лымі |
М. |
пустаце́лым |
пустаце́лай |
пустаце́лым |
пустаце́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.