пустата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пустата́ | пусто́ты | |
| пустаты́ | пусто́т | |
| пустаце́ | пусто́там | |
| пустату́ | пусто́ты | |
| пустато́й пустато́ю |
пусто́тамі | |
| пустаце́ | пусто́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)