пустацве́т

‘кветка, якая не дае плода’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пустацве́т
Р. пустацве́ту
Д. пустацве́ту
В. пустацве́т
Т. пустацве́там
М. пустацве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)