пустацве́т
‘кветка, якая не дае плода’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пустацве́т | |
| пустацве́ту | |
| пустацве́ту | |
| пустацве́т | |
| пустацве́там | |
| пустацве́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)