Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абгджзйклмнпрстфхцчшэ

пу́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пу́чанне
Р. пу́чання
Д. пу́чанню
В. пу́чанне
Т. пу́чаннем
М. пу́чанні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

пучкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пучкава́ты пучкава́тая пучкава́тае пучкава́тыя
Р. пучкава́тага пучкава́тай
пучкава́тае		 пучкава́тага пучкава́тых
Д. пучкава́таму пучкава́тай пучкава́таму пучкава́тым
В. пучкава́ты (неадуш.)
пучкава́тага (адуш.)		 пучкава́тую пучкава́тае пучкава́тыя (неадуш.)
пучкава́тых (адуш.)
Т. пучкава́тым пучкава́тай
пучкава́таю		 пучкава́тым пучкава́тымі
М. пучкава́тым пучкава́тай пучкава́тым пучкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Пу́чкінішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́чкінішкі
Р. Пу́чкінішак
Пу́чкінішкаў
Д. Пу́чкінішкам
В. Пу́чкінішкі
Т. Пу́чкінішкамі
М. Пу́чкінішках

пучко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пучко́вы пучко́вая пучко́вае пучко́выя
Р. пучко́вага пучко́вай
пучко́вае		 пучко́вага пучко́вых
Д. пучко́ваму пучко́вай пучко́ваму пучко́вым
В. пучко́вы (неадуш.)
пучко́вага (адуш.)		 пучко́вую пучко́вае пучко́выя (неадуш.)
пучко́вых (адуш.)
Т. пучко́вым пучко́вай
пучко́ваю		 пучко́вым пучко́вымі
М. пучко́вым пучко́вай пучко́вым пучко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пучко́ўскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Пучко́ўскія
Р. Пучко́ўскіх
Д. Пучко́ўскім
В. Пучко́ўскія
Т. Пучко́ўскімі
М. Пучко́ўскіх

пучо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пучо́к пучкі́
Р. пучка́ пучко́ў
Д. пучку́ пучка́м
В. пучо́к пучкі́
Т. пучко́м пучка́мі
М. пучку́ пучка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пу́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пу́чын
Р. Пу́чына
Д. Пу́чыну
В. Пу́чын
Т. Пу́чынам
М. Пу́чыне

Пучы́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пучы́ны
Р. Пучы́н
Пучы́наў
Д. Пучы́нам
В. Пучы́ны
Т. Пучы́намі
М. Пучы́нах

пу́чыцца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пу́чыцца пу́чацца
Прошлы час
м. пу́чыўся пу́чыліся
ж. пу́чылася
н. пу́чылася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пу́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пу́чу пу́чым
2-я ас. пу́чыш пу́чыце
3-я ас. пу́чыць пу́чаць
Прошлы час
м. пу́чыў пу́чылі
ж. пу́чыла
н. пу́чыла
Загадны лад
2-я ас. пу́ч пу́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пу́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.