Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абгджзйклмнпрстфхцчшэ

пу́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́га пу́гі
Р. пу́гі пу́г
Д. пу́зе пу́гам
В. пу́гу пу́гі
Т. пу́гай
пу́гаю		 пу́гамі
М. пу́зе пу́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пу́гавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́гавічы
Р. Пу́гавіч
Пу́гавічаў
Д. Пу́гавічам
В. Пу́гавічы
Т. Пу́гавічамі
М. Пу́гавічах

пугаўё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пугаўё́ пуго́ўі
пугаўі́
Р. пугаўя́ пуго́ўяў
Д. пугаўю́ пуго́ўям
В. пугаўё́ пуго́ўі
пугаўі́
Т. пугаўём пуго́ўямі
М. пугаўі́ пуго́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пу́гаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́гаўка пу́гаўкі
Р. пу́гаўкі пу́гавак
Д. пу́гаўцы пу́гаўкам
В. пу́гаўку пу́гаўкі
Т. пу́гаўкай
пу́гаўкаю		 пу́гаўкамі
М. пу́гаўцы пу́гаўках

Крыніцы: piskunou2012.

Пу́гаўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́гаўкі
Р. Пу́гавак
Пу́гаўкаў
Д. Пу́гаўкам
В. Пу́гаўкі
Т. Пу́гаўкамі
М. Пу́гаўках

пу́гацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пу́гаюся пу́гаемся
2-я ас. пу́гаешся пу́гаецеся
3-я ас. пу́гаецца пу́гаюцца
Прошлы час
м. пу́гаўся пу́галіся
ж. пу́галася
н. пу́галася
Загадны лад
2-я ас. пу́гайся пу́гайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пу́гаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

пу́гаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пу́гаю пу́гаем
2-я ас. пу́гаеш пу́гаеце
3-я ас. пу́гае пу́гаюць
Прошлы час
м. пу́гаў пу́галі
ж. пу́гала
н. пу́гала
Загадны лад
2-я ас. пу́гай пу́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пу́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.

пуга́ч

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пуга́ч пугачы́
Р. пугача́ пугачо́ў
Д. пугачу́ пугача́м
В. пугача́ пугачо́ў
Т. пугачо́м пугача́мі
М. пугачы́ пугача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

пуга́ч

‘цацачны пісталет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пуга́ч пугачы́
Р. пугача́ пугачо́ў
Д. пугачу́ пугача́м
В. пуга́ч пугачы́
Т. пугачо́м пугача́мі
М. пугачы́ пугача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Пугачкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пугачкі́
Р. Пугачко́ў
Д. Пугачка́м
В. Пугачкі́
Т. Пугачка́мі
М. Пугачка́х