пустацве́т

‘пра чалавека’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пустацве́т пустацве́ты
Р. пустацве́та пустацве́таў
Д. пустацве́ту пустацве́там
В. пустацве́та пустацве́таў
Т. пустацве́там пустацве́тамі
М. пустацве́це пустацве́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)