Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вітэры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вітэры́т вітэры́ты
Р. вітэры́ту вітэры́таў
Д. вітэры́ту вітэры́там
В. вітэры́т вітэры́ты
Т. вітэры́там вітэры́тамі
М. вітэры́це вітэры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

вітэры́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вітэры́тавы вітэры́тавая вітэры́тавае вітэры́тавыя
Р. вітэры́тавага вітэры́тавай
вітэры́тавае		 вітэры́тавага вітэры́тавых
Д. вітэры́таваму вітэры́тавай вітэры́таваму вітэры́тавым
В. вітэры́тавы (неадуш.)
вітэры́тавага (адуш.)		 вітэры́тавую вітэры́тавае вітэры́тавыя (неадуш.)
вітэры́тавых (адуш.)
Т. вітэры́тавым вітэры́тавай
вітэры́таваю		 вітэры́тавым вітэры́тавымі
М. вітэры́тавым вітэры́тавай вітэры́тавым вітэры́тавых

Крыніцы: piskunou2012.