Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вісю́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вісю́лька вісю́лькі
Р. вісю́лькі вісю́лек
Д. вісю́льцы вісю́лькам
В. вісю́льку вісю́лькі
Т. вісю́лькай
вісю́лькаю		 вісю́лькамі
М. вісю́льцы вісю́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вісю́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вісю́чы вісю́чая вісю́чае вісю́чыя
Р. вісю́чага вісю́чай
вісю́чае		 вісю́чага вісю́чых
Д. вісю́чаму вісю́чай вісю́чаму вісю́чым
В. вісю́чы (неадуш.)
вісю́чага (адуш.)		 вісю́чую вісю́чае вісю́чыя (неадуш.)
вісю́чых (адуш.)
Т. вісю́чым вісю́чай
вісю́чаю		 вісю́чым вісю́чымі
М. вісю́чым вісю́чай вісю́чым вісю́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Віся́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Віся́ты
Р. Віся́т
Віся́таў
Д. Віся́там
В. Віся́ты
Т. Віся́тамі
М. Віся́тах

віся́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віся́чы віся́чая віся́чае віся́чыя
Р. віся́чага віся́чай
віся́чае		 віся́чага віся́чых
Д. віся́чаму віся́чай віся́чаму віся́чым
В. віся́чы (неадуш.) віся́чую віся́чае віся́чыя (неадуш.)
Т. віся́чым віся́чай
віся́чаю		 віся́чым віся́чымі
М. віся́чым віся́чай віся́чым віся́чых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.