Verbum

анлайнавы слоўнік

Вяльмо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Вялю́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

вяля́ціцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вяля́ціцкі	вяля́ціцкая	вяля́ціцкае	вяля́ціцкія
Р.	вяля́ціцкага	вяля́ціцкай вяля́ціцкае	вяля́ціцкага	вяля́ціцкіх
Д.	вяля́ціцкаму	вяля́ціцкай	вяля́ціцкаму	вяля́ціцкім
В.	вяля́ціцкі (неадуш.) вяля́ціцкага (адуш.)	вяля́ціцкую	вяля́ціцкае	вяля́ціцкія (неадуш.) вяля́ціцкіх (адуш.)
Т.	вяля́ціцкім	вяля́ціцкай вяля́ціцкаю	вяля́ціцкім	вяля́ціцкімі
М.	вяля́ціцкім	вяля́ціцкай	вяля́ціцкім	вяля́ціцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вяля́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы