Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вычу́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вычу́длівы вычу́длівая вычу́длівае вычу́длівыя
Р. вычу́длівага вычу́длівай
вычу́длівае
вычу́длівага вычу́длівых
Д. вычу́дліваму вычу́длівай вычу́дліваму вычу́длівым
В. вычу́длівы (неадуш.)
вычу́длівага (адуш.)
вычу́длівую вычу́длівае вычу́длівыя (неадуш.)
вычу́длівых (адуш.)
Т. вычу́длівым вычу́длівай
вычу́дліваю
вычу́длівым вычу́длівымі
М. вычу́длівым вычу́длівай вычу́длівым вычу́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

вычу́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вычу́дны вычу́дная вычу́днае вычу́дныя
Р. вычу́днага вычу́днай
вычу́днае
вычу́днага вычу́дных
Д. вычу́днаму вычу́днай вычу́днаму вычу́дным
В. вычу́дны (неадуш.)
вычу́днага (адуш.)
вычу́дную вычу́днае вычу́дныя (неадуш.)
вычу́дных (адуш.)
Т. вычу́дным вычу́днай
вычу́днаю
вычу́дным вычу́днымі
М. вычу́дным вычу́днай вычу́дным вычу́дных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́чужана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вы́чужана - -

Крыніцы: piskunou2012.

вы́чужаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чужаны вы́чужаная вы́чужанае вы́чужаныя
Р. вы́чужанага вы́чужанай
вы́чужанае
вы́чужанага вы́чужаных
Д. вы́чужанаму вы́чужанай вы́чужанаму вы́чужаным
В. вы́чужаны (неадуш.)
вы́чужанага (адуш.)
вы́чужаную вы́чужанае вы́чужаныя (неадуш.)
вы́чужаных (адуш.)
Т. вы́чужаным вы́чужанай
вы́чужанаю
вы́чужаным вы́чужанымі
М. вы́чужаным вы́чужанай вы́чужаным вы́чужаных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́чулены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чулены вы́чуленая вы́чуленае вы́чуленыя
Р. вы́чуленага вы́чуленай
вы́чуленае
вы́чуленага вы́чуленых
Д. вы́чуленаму вы́чуленай вы́чуленаму вы́чуленым
В. вы́чулены (неадуш.)
вы́чуленага (адуш.)
вы́чуленую вы́чуленае вы́чуленыя (неадуш.)
вы́чуленых (адуш.)
Т. вы́чуленым вы́чуленай
вы́чуленаю
вы́чуленым вы́чуленымі
М. вы́чуленым вы́чуленай вы́чуленым вы́чуленых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́чулены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чулены вы́чуленая вы́чуленае вы́чуленыя
Р. вы́чуленага вы́чуленай
вы́чуленае
вы́чуленага вы́чуленых
Д. вы́чуленаму вы́чуленай вы́чуленаму вы́чуленым
В. вы́чулены (неадуш.)
вы́чуленага (адуш.)
вы́чуленую вы́чуленае вы́чуленыя (неадуш.)
вы́чуленых (адуш.)
Т. вы́чуленым вы́чуленай
вы́чуленаю
вы́чуленым вы́чуленымі
М. вы́чуленым вы́чуленай вы́чуленым вы́чуленых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́чуліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чулю вы́чулім
2-я ас. вы́чуліш вы́чуліце
3-я ас. вы́чуліць вы́чуляць
Прошлы час
м. вы́чуліў вы́чулілі
ж. вы́чуліла
н. вы́чуліла
Загадны лад
2-я ас. вы́чулі вы́чуліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чуліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вычу́льваць

‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вычу́льваю вычу́льваем
2-я ас. вычу́льваеш вычу́льваеце
3-я ас. вычу́львае вычу́льваюць
Прошлы час
м. вычу́льваў вычу́львалі
ж. вычу́львала
н. вычу́львала
Загадны лад
2-я ас. вычу́львай вычу́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вычу́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

вычу́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вычу́ньванне
Р. вычу́ньвання
Д. вычу́ньванню
В. вычу́ньванне
Т. вычу́ньваннем
М. вычу́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.

вычу́ньваць

‘папраўляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вычу́ньваю вычу́ньваем
2-я ас. вычу́ньваеш вычу́ньваеце
3-я ас. вычу́ньвае вычу́ньваюць
Прошлы час
м. вычу́ньваў вычу́ньвалі
ж. вычу́ньвала
н. вычу́ньвала
Загадны лад
2-я ас. вычу́ньвай вычу́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вычу́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.