вы́чужаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́чужаны |
вы́чужаная |
вы́чужанае |
вы́чужаныя |
Р. |
вы́чужанага |
вы́чужанай вы́чужанае |
вы́чужанага |
вы́чужаных |
Д. |
вы́чужанаму |
вы́чужанай |
вы́чужанаму |
вы́чужаным |
В. |
вы́чужаны (неадуш.) вы́чужанага (адуш.) |
вы́чужаную |
вы́чужанае |
вы́чужаныя (неадуш.) вы́чужаных (адуш.) |
Т. |
вы́чужаным |
вы́чужанай вы́чужанаю |
вы́чужаным |
вы́чужанымі |
М. |
вы́чужаным |
вы́чужанай |
вы́чужаным |
вы́чужаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́чулены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́чулены |
вы́чуленая |
вы́чуленае |
вы́чуленыя |
Р. |
вы́чуленага |
вы́чуленай вы́чуленае |
вы́чуленага |
вы́чуленых |
Д. |
вы́чуленаму |
вы́чуленай |
вы́чуленаму |
вы́чуленым |
В. |
вы́чулены (неадуш.) вы́чуленага (адуш.) |
вы́чуленую |
вы́чуленае |
вы́чуленыя (неадуш.) вы́чуленых (адуш.) |
Т. |
вы́чуленым |
вы́чуленай вы́чуленаю |
вы́чуленым |
вы́чуленымі |
М. |
вы́чуленым |
вы́чуленай |
вы́чуленым |
вы́чуленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́чуліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́чулю |
вы́чулім |
2-я ас. |
вы́чуліш |
вы́чуліце |
3-я ас. |
вы́чуліць |
вы́чуляць |
Прошлы час |
м. |
вы́чуліў |
вы́чулілі |
ж. |
вы́чуліла |
н. |
вы́чуліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́чулі |
вы́чуліце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́чуліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вычу́льваць
‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вычу́льваю |
вычу́льваем |
2-я ас. |
вычу́льваеш |
вычу́льваеце |
3-я ас. |
вычу́львае |
вычу́льваюць |
Прошлы час |
м. |
вычу́льваў |
вычу́львалі |
ж. |
вычу́львала |
н. |
вычу́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вычу́львай |
вычу́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вычу́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вычу́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вычу́ньванне |
Р. |
вычу́ньвання |
Д. |
вычу́ньванню |
В. |
вычу́ньванне |
Т. |
вычу́ньваннем |
М. |
вычу́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вычу́ньваць
‘папраўляцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вычу́ньваю |
вычу́ньваем |
2-я ас. |
вычу́ньваеш |
вычу́ньваеце |
3-я ас. |
вычу́ньвае |
вычу́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
вычу́ньваў |
вычу́ньвалі |
ж. |
вычу́ньвала |
н. |
вычу́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вычу́ньвай |
вычу́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вычу́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.