вы́чухаць
‘адскрэбці, падрапаць, падраць што-небудзь, каб пазбавіцца свербу; перажыць, паправіць, падлячыць што-небудзь; вывесці што-небудзь (хваробу, крыўду)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́чухаю | вы́чухаем | |
| вы́чухаеш | вы́чухаеце | |
| вы́чухае | вы́чухаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́чухаў | вы́чухалі | |
| вы́чухала | ||
| вы́чухала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́чухай | вы́чухайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́чухаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)