вычу́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вычу́ньванне | |
| вычу́ньвання | |
| вычу́ньванню | |
| вычу́ньванне | |
| вычу́ньваннем | |
| вычу́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)