вы́чуліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́чулю | вы́чулім | |
вы́чуліш | вы́чуліце | |
вы́чуліць | вы́чуляць | |
Прошлы час | ||
вы́чуліў | вы́чулілі | |
вы́чуліла | ||
вы́чуліла | ||
Загадны лад | ||
вы́чулі | вы́чуліце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́чуліўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)