буйнафарма́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
буйнафарма́тны |
буйнафарма́тная |
буйнафарма́тнае |
буйнафарма́тныя |
Р. |
буйнафарма́тнага |
буйнафарма́тнай буйнафарма́тнае |
буйнафарма́тнага |
буйнафарма́тных |
Д. |
буйнафарма́тнаму |
буйнафарма́тнай |
буйнафарма́тнаму |
буйнафарма́тным |
В. |
буйнафарма́тны (неадуш.) буйнафарма́тнага (адуш.) |
буйнафарма́тную |
буйнафарма́тнае |
буйнафарма́тныя (неадуш.) буйнафарма́тных (адуш.) |
Т. |
буйнафарма́тным |
буйнафарма́тнай буйнафарма́тнаю |
буйнафарма́тным |
буйнафарма́тнымі |
М. |
буйнафарма́тным |
буйнафарма́тнай |
буйнафарма́тным |
буйнафарма́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
буйне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
буйне́йшы |
буйне́йшая |
буйне́йшае |
буйне́йшыя |
Р. |
буйне́йшага |
буйне́йшай буйне́йшае |
буйне́йшага |
буйне́йшых |
Д. |
буйне́йшаму |
буйне́йшай |
буйне́йшаму |
буйне́йшым |
В. |
буйне́йшы (неадуш.) буйне́йшага (адуш.) |
буйне́йшую |
буйне́йшае |
буйне́йшыя (неадуш.) буйне́йшых (адуш.) |
Т. |
буйне́йшым |
буйне́йшай буйне́йшаю |
буйне́йшым |
буйне́йшымі |
М. |
буйне́йшым |
буйне́йшай |
буйне́йшым |
буйне́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
буйне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
буйне́е |
буйне́юць |
Прошлы час |
м. |
буйне́ў |
буйне́лі |
ж. |
буйне́ла |
н. |
буйне́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
буйне́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буйні́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
буйні́цца |
буйня́цца |
Прошлы час |
м. |
буйні́ўся |
буйні́ліся |
ж. |
буйні́лася |
н. |
буйні́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
буйні́ць
‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
буйню́ |
буйні́м |
2-я ас. |
буйні́ш |
буйніце́ |
3-я ас. |
буйні́ць |
буйня́ць |
Прошлы час |
м. |
буйні́ў |
буйні́лі |
ж. |
буйні́ла |
н. |
буйні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
буйні́ |
буйні́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
буйнячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
буйні́ць
‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
буйню́ |
бу́йнім |
2-я ас. |
бу́йніш |
бу́йніце |
3-я ас. |
бу́йніць |
бу́йняць |
Прошлы час |
м. |
буйні́ў |
буйні́лі |
ж. |
буйні́ла |
н. |
буйні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
буйні́ |
буйні́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
буйнячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Буйні́чкава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Буйні́чкава |
Р. |
Буйні́чкава |
Д. |
Буйні́чкаву |
В. |
Буйні́чкава |
Т. |
Буйні́чкавам |
М. |
Буйні́чкаве |
Бу́йнічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бу́йнічы |
Р. |
Бу́йніч Бу́йнічаў |
Д. |
Бу́йнічам |
В. |
Бу́йнічы |
Т. |
Бу́йнічамі |
М. |
Бу́йнічах |