буйні́ць
‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| буйню́ | бу́йнім | |
| бу́йніш | бу́йніце | |
| бу́йніць | бу́йняць | |
| Прошлы час | ||
| буйні́ў | буйні́лі | |
| буйні́ла | ||
| буйні́ла | ||
| Загадны лад | ||
| буйні́ | буйні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| буйнячы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)