буйні́ць
‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
буйню́ | буйні́м | |
буйні́ш | буйніце́ | |
буйні́ць | буйня́ць | |
Прошлы час | ||
буйні́ў | буйні́лі | |
буйні́ла | ||
буйні́ла | ||
Загадны лад | ||
буйні́ | буйні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
буйнячы́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)