Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адраса́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адраса́нтка адраса́нткі
Р. адраса́нткі адраса́нтак
Д. адраса́нтцы адраса́нткам
В. адраса́нтку адраса́нтак
Т. адраса́нткай
адраса́нткаю		 адраса́нткамі
М. адраса́нтцы адраса́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адраса́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адраса́нтны адраса́нтная адраса́нтнае адраса́нтныя
Р. адраса́нтнага адраса́нтнай
адраса́нтнае		 адраса́нтнага адраса́нтных
Д. адраса́нтнаму адраса́нтнай адраса́нтнаму адраса́нтным
В. адраса́нтны (неадуш.)
адраса́нтнага (адуш.)		 адраса́нтную адраса́нтнае адраса́нтныя (неадуш.)
адраса́нтных (адуш.)
Т. адраса́нтным адраса́нтнай
адраса́нтнаю		 адраса́нтным адраса́нтнымі
М. адраса́нтным адраса́нтнай адраса́нтным адраса́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

адраса́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адраса́т адраса́ты
Р. адраса́та адраса́таў
Д. адраса́ту адраса́там
В. адраса́та адраса́таў
Т. адраса́там адраса́тамі
М. адраса́це адраса́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адраса́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адраса́тка адраса́ткі
Р. адраса́ткі адраса́так
Д. адраса́тцы адраса́ткам
В. адраса́тку адраса́так
Т. адраса́ткай
адраса́ткаю		 адраса́ткамі
М. адраса́тцы адраса́тках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

адраса́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адраса́тны адраса́тная адраса́тнае адраса́тныя
Р. адраса́тнага адраса́тнай
адраса́тнае		 адраса́тнага адраса́тных
Д. адраса́тнаму адраса́тнай адраса́тнаму адраса́тным
В. адраса́тны (неадуш.)
адраса́тнага (адуш.)		 адраса́тную адраса́тнае адраса́тныя (неадуш.)
адраса́тных (адуш.)
Т. адраса́тным адраса́тнай
адраса́тнаю		 адраса́тным адраса́тнымі
М. адраса́тным адраса́тнай адраса́тным адраса́тных

Крыніцы: piskunou2012.

адраса́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адраса́цыя
Р. адраса́цыі
Д. адраса́цыі
В. адраса́цыю
Т. адраса́цыяй
адраса́цыяю
М. адраса́цыі

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

адрасе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адрасе́е адрасе́юць
Прошлы час
м. адрасе́ў адрасе́лі
ж. адрасе́ла
н. адрасе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адрасе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

а́драсна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
а́драсна - -

Крыніцы: piskunou2012.

а́драснасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. а́драснасць
Р. а́драснасці
Д. а́драснасці
В. а́драснасць
Т. а́драснасцю
М. а́драснасці

Крыніцы: piskunou2012.

а́драсна-даве́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́драсна-даве́дачны а́драсна-даве́дачная а́драсна-даве́дачнае а́драсна-даве́дачныя
Р. а́драсна-даве́дачнага а́драсна-даве́дачнай
а́драсна-даве́дачнае		 а́драсна-даве́дачнага а́драсна-даве́дачных
Д. а́драсна-даве́дачнаму а́драсна-даве́дачнай а́драсна-даве́дачнаму а́драсна-даве́дачным
В. а́драсна-даве́дачны (неадуш.)
а́драсна-даве́дачнага (адуш.)		 а́драсна-даве́дачную а́драсна-даве́дачнае а́драсна-даве́дачныя (неадуш.)
а́драсна-даве́дачных (адуш.)
Т. а́драсна-даве́дачным а́драсна-даве́дачнай
а́драсна-даве́дачнаю		 а́драсна-даве́дачным а́драсна-даве́дачнымі
М. а́драсна-даве́дачным а́драсна-даве́дачнай а́драсна-даве́дачным а́драсна-даве́дачных

Крыніцы: piskunou2012.