Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдзійклмнопрстўфхчш

тэрмі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмі́ст тэрмі́сты
Р. тэрмі́ста тэрмі́стаў
Д. тэрмі́сту тэрмі́стам
В. тэрмі́ста тэрмі́стаў
Т. тэрмі́стам тэрмі́стамі
М. тэрмі́сце тэрмі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрмі́стар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмі́стар тэрмі́стары
Р. тэрмі́стара тэрмі́стараў
Д. тэрмі́стару тэрмі́старам
В. тэрмі́стар тэрмі́стары
Т. тэрмі́старам тэрмі́старамі
М. тэрмі́стары тэрмі́старах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тэрмі́старны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрмі́старны тэрмі́старная тэрмі́старнае тэрмі́старныя
Р. тэрмі́старнага тэрмі́старнай
тэрмі́старнае		 тэрмі́старнага тэрмі́старных
Д. тэрмі́старнаму тэрмі́старнай тэрмі́старнаму тэрмі́старным
В. тэрмі́старны (неадуш.)
тэрмі́старнага (адуш.)		 тэрмі́старную тэрмі́старнае тэрмі́старныя (неадуш.)
тэрмі́старных (адуш.)
Т. тэрмі́старным тэрмі́старнай
тэрмі́старнаю		 тэрмі́старным тэрмі́старнымі
М. тэрмі́старным тэрмі́старнай тэрмі́старным тэрмі́старных

Крыніцы: piskunou2012.

тэрмі́т

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмі́т тэрмі́ты
Р. тэрмі́та тэрмі́таў
Д. тэрмі́ту тэрмі́там
В. тэрмі́та тэрмі́таў
Т. тэрмі́там тэрмі́тамі
М. тэрмі́це тэрмі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрмі́т

‘гаручая сумесь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрмі́т
Р. тэрмі́ту
Д. тэрмі́ту
В. тэрмі́т
Т. тэрмі́там
М. тэрмі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрмі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрмі́тавы тэрмі́тавая тэрмі́тавае тэрмі́тавыя
Р. тэрмі́тавага тэрмі́тавай
тэрмі́тавае		 тэрмі́тавага тэрмі́тавых
Д. тэрмі́таваму тэрмі́тавай тэрмі́таваму тэрмі́тавым
В. тэрмі́тавы (неадуш.)
тэрмі́тавага (адуш.)		 тэрмі́тавую тэрмі́тавае тэрмі́тавыя (неадуш.)
тэрмі́тавых (адуш.)
Т. тэрмі́тавым тэрмі́тавай
тэрмі́таваю		 тэрмі́тавым тэрмі́тавымі
М. тэрмі́тавым тэрмі́тавай тэрмі́тавым тэрмі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

тэрмі́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмі́тнік тэрмі́тнікі
Р. тэрмі́тніка тэрмі́тнікаў
Д. тэрмі́тніку тэрмі́тнікам
В. тэрмі́тнік тэрмі́тнікі
Т. тэрмі́тнікам тэрмі́тнікамі
М. тэрмі́тніку тэрмі́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрмі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрмі́тны тэрмі́тная тэрмі́тнае тэрмі́тныя
Р. тэрмі́тнага тэрмі́тнай
тэрмі́тнае		 тэрмі́тнага тэрмі́тных
Д. тэрмі́тнаму тэрмі́тнай тэрмі́тнаму тэрмі́тным
В. тэрмі́тны (неадуш.)
тэрмі́тнага (адуш.)		 тэрмі́тную тэрмі́тнае тэрмі́тныя (неадуш.)
тэрмі́тных (адуш.)
Т. тэрмі́тным тэрмі́тнай
тэрмі́тнаю		 тэрмі́тным тэрмі́тнымі
М. тэрмі́тным тэрмі́тнай тэрмі́тным тэрмі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэрмі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тэрмі́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

тэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрмі́чны тэрмі́чная тэрмі́чнае тэрмі́чныя
Р. тэрмі́чнага тэрмі́чнай
тэрмі́чнае		 тэрмі́чнага тэрмі́чных
Д. тэрмі́чнаму тэрмі́чнай тэрмі́чнаму тэрмі́чным
В. тэрмі́чны (неадуш.)
тэрмі́чнага (адуш.)		 тэрмі́чную тэрмі́чнае тэрмі́чныя (неадуш.)
тэрмі́чных (адуш.)
Т. тэрмі́чным тэрмі́чнай
тэрмі́чнаю		 тэрмі́чным тэрмі́чнымі
М. тэрмі́чным тэрмі́чнай тэрмі́чным тэрмі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.