тэрмі́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмі́тнік | тэрмі́тнікі | |
тэрмі́тніка | тэрмі́тнікаў | |
тэрмі́тніку | тэрмі́тнікам | |
тэрмі́тнік | тэрмі́тнікі | |
тэрмі́тнікам | тэрмі́тнікамі | |
тэрмі́тніку | тэрмі́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)