тэрмі́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэрмі́тнік | тэрмі́тнікі | |
| тэрмі́тніка | тэрмі́тнікаў | |
| тэрмі́тніку | тэрмі́тнікам | |
| тэрмі́тнік | тэрмі́тнікі | |
| тэрмі́тнікам | тэрмі́тнікамі | |
| тэрмі́тніку | тэрмі́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)