Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

інтэградыферэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтэградыферэнцыя́льны інтэградыферэнцыя́льная інтэградыферэнцыя́льнае інтэградыферэнцыя́льныя
Р. інтэградыферэнцыя́льнага інтэградыферэнцыя́льнай
інтэградыферэнцыя́льнае
інтэградыферэнцыя́льнага інтэградыферэнцыя́льных
Д. інтэградыферэнцыя́льнаму інтэградыферэнцыя́льнай інтэградыферэнцыя́льнаму інтэградыферэнцыя́льным
В. інтэградыферэнцыя́льны (неадуш.)
інтэградыферэнцыя́льнага (адуш.)
інтэградыферэнцыя́льную інтэградыферэнцыя́льнае інтэградыферэнцыя́льныя (неадуш.)
інтэградыферэнцыя́льных (адуш.)
Т. інтэградыферэнцыя́льным інтэградыферэнцыя́льнай
інтэградыферэнцыя́льнаю
інтэградыферэнцыя́льным інтэградыферэнцыя́льнымі
М. інтэградыферэнцыя́льным інтэградыферэнцыя́льнай інтэградыферэнцыя́льным інтэградыферэнцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

інтэгра́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтэгра́л інтэгра́лы
Р. інтэгра́ла інтэгра́лаў
Д. інтэгра́лу інтэгра́лам
В. інтэгра́л інтэгра́лы
Т. інтэгра́лам інтэгра́ламі
М. інтэгра́ле інтэгра́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інтэгра́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
інтэгра́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

інтэгра́льна-дыферэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льны інтэгра́льна-дыферэнцыя́льная інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнае інтэгра́льна-дыферэнцыя́льныя
Р. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнага інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнае
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнага інтэгра́льна-дыферэнцыя́льных
Д. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнаму інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнаму інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным
В. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льны (неадуш.)
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнага (адуш.)
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льную інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнае інтэгра́льна-дыферэнцыя́льныя (неадуш.)
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льных (адуш.)
Т. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнаю
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнымі
М. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

інтэгра́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтэгра́льны інтэгра́льная інтэгра́льнае інтэгра́льныя
Р. інтэгра́льнага інтэгра́льнай
інтэгра́льнае
інтэгра́льнага інтэгра́льных
Д. інтэгра́льнаму інтэгра́льнай інтэгра́льнаму інтэгра́льным
В. інтэгра́льны (неадуш.)
інтэгра́льнага (адуш.)
інтэгра́льную інтэгра́льнае інтэгра́льныя (неадуш.)
інтэгра́льных (адуш.)
Т. інтэгра́льным інтэгра́льнай
інтэгра́льнаю
інтэгра́льным інтэгра́льнымі
М. інтэгра́льным інтэгра́льнай інтэгра́льным інтэгра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інтэгра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтэгра́льны інтэгра́льная інтэгра́льнае інтэгра́льныя
Р. інтэгра́льнага інтэгра́льнай
інтэгра́льнае
інтэгра́льнага інтэгра́льных
Д. інтэгра́льнаму інтэгра́льнай інтэгра́льнаму інтэгра́льным
В. інтэгра́льны (неадуш.)
інтэгра́льнага (адуш.)
інтэгра́льную інтэгра́льнае інтэгра́льныя (неадуш.)
інтэгра́льных (адуш.)
Т. інтэгра́льным інтэгра́льнай
інтэгра́льнаю
інтэгра́льным інтэгра́льнымі
М. інтэгра́льным інтэгра́льнай інтэгра́льным інтэгра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інтэгра́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтэгра́ст інтэгра́сты
Р. інтэгра́ста інтэгра́стаў
Д. інтэгра́сту інтэгра́стам
В. інтэгра́ста інтэгра́стаў
Т. інтэгра́стам інтэгра́стамі
М. інтэгра́сце інтэгра́стах

Крыніцы: piskunou2012.

інтэгра́тар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтэгра́тар інтэгра́тары
Р. інтэгра́тара інтэгра́тараў
Д. інтэгра́тару інтэгра́тарам
В. інтэгра́тара інтэгра́тараў
Т. інтэгра́тарам інтэгра́тарамі
М. інтэгра́тару інтэгра́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

інтэгра́тар

‘прыбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтэгра́тар інтэгра́тары
Р. інтэгра́тара інтэгра́тараў
Д. інтэгра́тару інтэгра́тарам
В. інтэгра́тар інтэгра́тары
Т. інтэгра́тарам інтэгра́тарамі
М. інтэгра́тары інтэгра́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інтэгра́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтэгра́ф інтэгра́фы
Р. інтэгра́фа інтэгра́фаў
Д. інтэгра́фу інтэгра́фам
В. інтэгра́ф інтэгра́фы
Т. інтэгра́фам інтэгра́фамі
М. інтэгра́фе інтэгра́фах

Крыніцы: piskunou2012.