інтэгра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтэгра́льны інтэгра́льная інтэгра́льнае інтэгра́льныя
Р. інтэгра́льнага інтэгра́льнай
інтэгра́льнае		 інтэгра́льнага інтэгра́льных
Д. інтэгра́льнаму інтэгра́льнай інтэгра́льнаму інтэгра́льным
В. інтэгра́льны (неадуш.)
інтэгра́льнага (адуш.)		 інтэгра́льную інтэгра́льнае інтэгра́льныя (неадуш.)
інтэгра́льных (адуш.)
Т. інтэгра́льным інтэгра́льнай
інтэгра́льнаю		 інтэгра́льным інтэгра́льнымі
М. інтэгра́льным інтэгра́льнай інтэгра́льным інтэгра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)