інтэгра́льна-дыферэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льны інтэгра́льна-дыферэнцыя́льная інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнае інтэгра́льна-дыферэнцыя́льныя
Р. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнага інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнае		 інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнага інтэгра́льна-дыферэнцыя́льных
Д. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнаму інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнаму інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным
В. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льны (неадуш.)
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнага (адуш.)		 інтэгра́льна-дыферэнцыя́льную інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнае інтэгра́льна-дыферэнцыя́льныя (неадуш.)
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льных (адуш.)
Т. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай
інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнаю		 інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнымі
М. інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льнай інтэгра́льна-дыферэнцыя́льным інтэгра́льна-дыферэнцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)