Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асмяя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асмяя́ны асмяя́ная асмяя́нае асмяя́ныя
Р. асмяя́нага асмяя́най
асмяя́нае		 асмяя́нага асмяя́ных
Д. асмяя́наму асмяя́най асмяя́наму асмяя́ным
В. асмяя́ны (неадуш.)
асмяя́нага (адуш.)		 асмяя́ную асмяя́нае асмяя́ныя (неадуш.)
асмяя́ных (адуш.)
Т. асмяя́ным асмяя́най
асмяя́наю		 асмяя́ным асмяя́нымі
М. асмяя́ным асмяя́най асмяя́ным асмяя́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асмяя́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асмяя́ны асмяя́ная асмяя́нае асмяя́ныя
Р. асмяя́нага асмяя́най
асмяя́нае		 асмяя́нага асмяя́ных
Д. асмяя́наму асмяя́най асмяя́наму асмяя́ным
В. асмяя́ны (неадуш.)
асмяя́нага (адуш.)		 асмяя́ную асмяя́нае асмяя́ныя (неадуш.)
асмяя́ных (адуш.)
Т. асмяя́ным асмяя́най
асмяя́наю		 асмяя́ным асмяя́нымі
М. асмяя́ным асмяя́най асмяя́ным асмяя́ных

Кароткая форма: асмяя́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асмяя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асмяю́ асмяё́м
2-я ас. асмяе́ш асмеяце́
3-я ас. асмяе́ асмяю́ць
Прошлы час
м. асмяя́ў асмяя́лі
ж. асмяя́ла
н. асмяя́ла
Загадны лад
2-я ас. асме́й асме́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асмяя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аснава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аснава́ны аснава́ная аснава́нае аснава́ныя
Р. аснава́нага аснава́най
аснава́нае		 аснава́нага аснава́ных
Д. аснава́наму аснава́най аснава́наму аснава́ным
В. аснава́ны (неадуш.)
аснава́нага (адуш.)		 аснава́ную аснава́нае аснава́ныя (неадуш.)
аснава́ных (адуш.)
Т. аснава́ным аснава́най
аснава́наю		 аснава́ным аснава́нымі
М. аснава́ным аснава́най аснава́ным аснава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аснава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аснава́ны аснава́ная аснава́нае аснава́ныя
Р. аснава́нага аснава́най
аснава́нае		 аснава́нага аснава́ных
Д. аснава́наму аснава́най аснава́наму аснава́ным
В. аснава́ны (неадуш.)
аснава́нага (адуш.)		 аснава́ную аснава́нае аснава́ныя (неадуш.)
аснава́ных (адуш.)
Т. аснава́ным аснава́най
аснава́наю		 аснава́ным аснава́нымі
М. аснава́ным аснава́най аснава́ным аснава́ных

Кароткая форма: аснава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аснава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аснуе́цца асную́цца
Прошлы час
м. аснава́ўся аснава́ліся
ж. аснава́лася
н. аснава́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аснава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асную́ аснуё́м
2-я ас. аснуе́ш аснуяце́
3-я ас. аснуе́ асную́ць
Прошлы час
м. аснава́ў аснава́лі
ж. аснава́ла
н. аснава́ла
Загадны лад
2-я ас. асну́й асну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аснава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асна́дзіць

‘аснасціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асна́джу асна́дзім
2-я ас. асна́дзіш асна́дзіце
3-я ас. асна́дзіць асна́дзяць
Прошлы час
м. асна́дзіў асна́дзілі
ж. асна́дзіла
н. асна́дзіла
Загадны лад
2-я ас. асна́дзь асна́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час асна́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

асна́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асна́днік асна́днікі
Р. асна́дніка асна́днікаў
Д. асна́дніку асна́днікам
В. асна́дніка асна́днікаў
Т. асна́днікам асна́днікамі
М. асна́дніку асна́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

асна́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асна́дны асна́дная асна́днае асна́дныя
Р. асна́днага асна́днай
асна́днае		 асна́днага асна́дных
Д. асна́днаму асна́днай асна́днаму асна́дным
В. асна́дны (неадуш.)
асна́днага (адуш.)		 асна́дную асна́днае асна́дныя (неадуш.)
асна́дных (адуш.)
Т. асна́дным асна́днай
асна́днаю		 асна́дным асна́днымі
М. асна́дным асна́днай асна́дным асна́дных

Крыніцы: piskunou2012.