асна́дзіць
‘аснасціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| асна́джу | асна́дзім | |
| асна́дзіш | асна́дзіце | |
| асна́дзіць | асна́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| асна́дзіў | асна́дзілі | |
| асна́дзіла | ||
| асна́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| асна́дзь | асна́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| асна́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)