Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уго́лас

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уго́лас - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уго́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уго́н
Р. уго́ну
Д. уго́ну
В. уго́н
Т. уго́нам
М. уго́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уго́нарыць

‘уганараваць каго-небудзь чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уго́нару уго́нарым
2-я ас. уго́нарыш уго́нарыце
3-я ас. уго́нарыць уго́нараць
Прошлы час
м. уго́нарыў уго́нарылі
ж. уго́нарыла
н. уго́нарыла
Загадны лад
2-я ас. уго́нар уго́нарце
Дзеепрыслоўе
прош. час уго́нарыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уго́пацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уго́паюся уго́паемся
2-я ас. уго́паешся уго́паецеся
3-я ас. уго́паецца уго́паюцца
Прошлы час
м. уго́паўся уго́паліся
ж. уго́палася
н. уго́палася
Загадны лад
2-я ас. уго́пайся уго́пайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уго́паўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уго́рбіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уго́рблюся уго́рбімся
2-я ас. уго́рбішся уго́рбіцеся
3-я ас. уго́рбіцца уго́рбяцца
Прошлы час
м. уго́рбіўся уго́рбіліся
ж. уго́рбілася
н. уго́рбілася
Дзеепрыслоўе
прош. час уго́рбіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уго́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́рнуты уго́рнутая уго́рнутае уго́рнутыя
Р. уго́рнутага уго́рнутай
уго́рнутае
уго́рнутага уго́рнутых
Д. уго́рнутаму уго́рнутай уго́рнутаму уго́рнутым
В. уго́рнуты (неадуш.)
уго́рнутага (адуш.)
уго́рнутую уго́рнутае уго́рнутыя (неадуш.)
уго́рнутых (адуш.)
Т. уго́рнутым уго́рнутай
уго́рнутаю
уго́рнутым уго́рнутымі
М. уго́рнутым уго́рнутай уго́рнутым уго́рнутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́рнуты уго́рнутая уго́рнутае уго́рнутыя
Р. уго́рнутага уго́рнутай
уго́рнутае
уго́рнутага уго́рнутых
Д. уго́рнутаму уго́рнутай уго́рнутаму уго́рнутым
В. уго́рнуты (неадуш.)
уго́рнутага (адуш.)
уго́рнутую уго́рнутае уго́рнутыя (неадуш.)
уго́рнутых (адуш.)
Т. уго́рнутым уго́рнутай
уго́рнутаю
уго́рнутым уго́рнутымі
М. уго́рнутым уго́рнутай уго́рнутым уго́рнутых

Кароткая форма: уго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́рскі уго́рская уго́рскае уго́рскія
Р. уго́рскага уго́рскай
уго́рскае
уго́рскага уго́рскіх
Д. уго́рскаму уго́рскай уго́рскаму уго́рскім
В. уго́рскі (неадуш.)
уго́рскага (адуш.)
уго́рскую уго́рскае уго́рскія (неадуш.)
уго́рскіх (адуш.)
Т. уго́рскім уго́рскай
уго́рскаю
уго́рскім уго́рскімі
М. уго́рскім уго́рскай уго́рскім уго́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

уго́ртванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уго́ртванне
Р. уго́ртвання
Д. уго́ртванню
В. уго́ртванне
Т. уго́ртваннем
М. уго́ртванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уго́ртвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уго́ртваецца уго́ртваюцца
Прошлы час
м. уго́ртваўся уго́ртваліся
ж. уго́ртвалася
н. уго́ртвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.